Czym zajmuje się chirurgia stomatologiczna?
Chirurgia stomatologiczna jest działem zajmującym się operacyjnym leczeniem schorzeń jamy ustnej oraz powikłań z nich wynikających. W zależności od przypadku, wykonuje się m. in. ekstrakcje zębów, leczenie ropni czy też resekcje wierzchołków korzeni. Często również przeprowadza się zabiegi odtwórcze ubytków tkanek miękkich oraz tkanki kostnej.
Ten dział medycyny wymaga od lekarza szczególnych kompetencji i wiedzy, bowiem chirurgia stomatologiczna jest ściśle powiązana m.in. z medycyną ogólną, endodoncją czy protetyką.
Należy jednak pamiętać, że chirurgia stomatologiczna i chirurgia szczękowa to dwie różne dziedziny, które często mylone są przez pacjentów.
Wykonywane zabiegi:
- Ekstrakcje ósemek
- Usuwanie zębów zatrzymanych
- Ekstrakcje zębów mlecznych i stałych
- Hemisekcje, resekcje wierzchołka korzeni
- Usuwanie zmian błony śluzowej
- Chirurgiczne przygotowanie do leczenia protetycznego/implantologicznego
Usuwanie zębów mądrości (ekstrakcje ósemek)
Pacjenci zgłaszają się na ekstrakcje ósemek z dwóch różnych powodów – profilaktycznie lub w momencie gdy dolegliwości bólowe i stan zapalny tej okolicy uniemożliwiają im normalne funkcjonowanie. Problem z ósemkami często spowodowany jest ich ułożeniem, które uniemożliwia prawidłową higienę, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia np. próchnicy.
Zęby mądrości mogą również wyrzynać się w nieprawidłowym kierunku, co może wpływać na sąsiadujące zęby. Stany zapalne dziąseł w okolicy zatrzymanej ósemki mogą stanowić przyczynę uporczywego bólu oraz obrzęku dziąsła i policzka, co często utrudnia jedzenie i proces żucia. Dodatkowo, przewlekły stan zapalny może prowadzić do powstawania m.in. torbieli.
Zabieg usunięcia ósemek przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. Podczas zabiegu, pacjent może odczuwać spory nacisk, zwłaszcza gdy ząb jest mocno osadzony. Mimo to, cała procedura jest bezbolesna. Po ekstrakcji zęba rana jest zszywana. Szwy zazwyczaj usuwane są po 7 dniach, jednak czas ten może ulec wydłużeniu w zależności od przypadku.
Usuwanie zębów zatrzymanych (dłutowanie ósemki)
O zębach zatrzymanych mówimy w momencie, który zdołały się one w pełni wykształcić, jednak zatrzymały się w tkance kostnej. W zależności od tego w jaki sposób kość otacza ząb, wyróżniamy zęby zatrzymane częściowo lub całkowicie. Taki stan uniemożliwia normalne funkcjonowanie jamy ustnej i znacznie przyczynia się do powstawania stanu zapalnego dziąseł.
Zabieg usunięcia zębów zatrzymanych nazywany jest dłutowaniem ósemki. Przed zabiegiem wykonywana jest tomografia komputerowa, która pozwala na dokładne sprawdzenie pozycji zęba. W pierwszej kolejności podawane jest znieczulenie miejscowe. Następnie odsłaniamy okolicę poprzez przeprowadzenie nacięcia. Zatrzymany ząb najczęściej dzielony jest na mniejsze kawałki, a w następnej kolejności usuwany. Należy jednak zauważyć, że w niektórych, łatwiejszych przypadkach, istnieje możliwość usunięcia całego zęba, bez konieczności dzielenia go. Po zabiegu zakładane są szwy, a pacjent otrzymuje listę z zaleceniami lekarskimi.
Ekstrakcja zębów mlecznych
Wiele osób żyje w błędnym przekonaniu, że o zęby mleczne nie należy dbać, bo i tak same wypadną. Istnieją jednak przypadki, gdy ekstrakcje zębów mlecznych są jak najbardziej zalecane. Jednym ze wskazań są przyczyny ortodontyczne. W momencie gdy dochodzi do stłoczeń zębowych, należy usunąć mleczaki które uniemożliwiają wyrżnięcie się zębów stałych, aby uniknąć późniejszych kłopotów z nieprawidłowym zgryzem.
Kolejnym ze wskazań są tzw. zęby zatopione. Z taką sytuacją mamy do czynienia w momencie, gdy częściowo lub całkowicie wyrżnięte mleczaki zaczynają zagłębiać się w zębodole. Takiej sytuacji należy natychmiast zaradzić, bowiem wiąże się to z wieloma powikłaniami np. zatrzymaniem się zęba stałego, wydłużeniem zęba przeciwstawnego czy wgłębionym zębem mlecznym.
Hemisekcje
Hemisekcja to zabieg pozwalający na usunięcie zarówno części korony jak i korzenia zęba, które zostały nieodwracalnie zniszczone. Pozostawiamy natomiast fragmenty zdrowe, które w późniejszym czasie mogą służyć jako baza np. do odbudowy protetycznej. Wskazaniem do wykonania tego zabiegu są:
- Zmiany, których nie możemy leczyć endodontycznie
- Próchnica korzenia
- Zęby wielokorzeniowe
- Narzędzia endodontyczne pozostawione w świetle kanału
- Niedrożność kanału
- Resorpcja, czyli powolne rozpuszczanie tkanki kostnej w korzeniu, powodujący jej zanik
- Mechaniczne złamania pionowe zęba
- Zmiany okołowierzchołkowe i stany zapalne wierzchołków korzeniowych
Podczas zabiegu podawane jest znieczulenie miejscowe. Część przeznaczona do ekstrakcji odcinana jest za pomocą wiertła, a następnie usuwana kleszczami. W niektórych przypadkach zakładane są szwy, jednak nie zawsze jest to konieczne. Należy zauważyć, że zdrowa część zęba zostaje poddana leczeniu kanałowemu. Po zakończeniu leczenia (ok. 2 miesiące) można rozpocząć proces odbudowy zęba. Pierw zakładany jest wkład specjalny wkład, a następnie po ok. miesiącu możemy zastosować koronę protetyczną.
Usuwanie zmian błony śluzowej
Zmiany błony śluzowej wewnątrz jamy ustnej mogą świadczyć o postępującej chorobie. Są to zazwyczaj zmiany koloru oraz struktury błony śluzowej języka oraz policzków. Zmiany te mogą zostać usunięte w całości, a niewielki fragment wysyłany jest do analizy histopatologicznej.
Przygotowanie do leczenia protetycznego/implantologicznego
W takim przypadku stomatolog ma za zadanie przygotować jamę ustną do zastosowania dalszego leczenia np. z wykorzystaniem protez czy implantów. Wówczas redukujemy wszelkiego rodzaju zniekształcenia i zmiany w obrębie tkanek miękkich oraz kości, odbudowujemy kość lub podnosimy dno zatoki. Odpowiednie przygotowanie pozwala na uzyskanie jak najlepszych i jak najbardziej komfortowych dla pacjenta efektów zabiegu.
